International Maritime Organization(جزوه درس اقتصاد دریایی و تاریخچه ای از IMO)
نوع محصول :
قیمت :
-
0تومان
جزوه درس اقتصاد دریایی و تاریخچه ای
از IMO
هنگامی که برای اولین بار پیشنهاد تاسیس سازمانی تخصصی در
سازمان ملل متحد که به امور دریایی بپردازد مطرح گردید، هدف اصلی تشکیل ابزاری بین
المللی به منظور افزایش ایمنی در دریا بود. مدتها بود که همگان دریافته بودند
اقدام به منظور افزایش ایمنی عملیات دریایی در صورتی که در سطح بین المللی انجام
گردد، موثرتر خواهد بود تا اینکه توسط کشورهای مختلف تک تک و به صورت یکجانبه و
بدون هماهنگی با سایر کشورها صورت پذیرد.
با توجه به این سابقه، بر اساس کنفرانس بین المللی متشکله در
ششم مارس ١٩٤٨ در ژنو، کنوانسیون سازمان دریانوردی مشورتی بین الدول به تصویب رسید
و در سال ١٩٥٨ لازم الاجرا گردید. بعدها توسط ٧ اصلاحیه بین سالهای ١٩٦٤ تا ١٩٩٣
تغییراتی در آن انجام گرفت. مهمترین این تغییرات شامل افزایش یک رکن اصلی در رابطه
با کمک های فنی بخصوص به کشورهای در حال توسعه و تغییر نام آن به سازمان بین
المللی دریانوردی (آیمو) و در اصلاحیه ١٩٩٣ افزایش اعضای شورای آیمو از ٣٢ به ٤٠
کشور و ایجاد کمیته تسهیل بود. این اولین ارگان بین المللی بود که صرفا
اختصاص به مسائل دریایی داشت
در دوره 10 ساله بین تصویب متن و لازم الاجرا شدن کنوانسیون در سال 1958 مشکلات دیگري در ارتباط با ایمنی توجه عموم را در سطح بین المللی به خود جلب نموده بود. یکی از مهمترین آنها تهدید آلودگی دریایی ناشی از کشتیها بویژه آلودگی ناشی از نفت بود که توسط کشتیهاي تانکر حمل می شد. متن کنوانسیون بین بود. IMO المللی در این خصوص در سال 1954 مورد تصویب قرار گرفت و این چهار سال پیشاز شکل گیري در ژانویه سال 1959 آیمو مسئولیت اداره امور و ارتقاء آن را تقبل نمود. از همان ابتدا، بهبود ایمنی دریانوردي و جلوگیري از آلودگی دریایی جزو مهمترین اهداف آیمو بوده است.