سازمان بین المللی دریانوردی(International Maritime Organization)

اطلاعات پیرامون سازمان بین المللی دریانوردی و نقش آن در حوزه دریا و دریانوردی

تاریخچه

هنگامی که براي اولین بار پیشنهاد تاسیس سازمانی تخصصی در سازمان ملل متحد که بـه امـور دریـایی بپـردازد مطرح گردید. هدف اصلی تشکیل ابزاري بین المللی به منظور افزایش ایمنی در دریا بود. از آنجائیکه کشتیرانی، صنعتی است با ماهیت بین المللی، مدتها بود که همگان دریافتـه بودنـد اقـدام بـه منظـور افزایش ایمنی عملیات دریایی در صورتی که در سطح بین المللی انجام گیرد مؤثر خواهـد بـود تـا اینکـه توسـط کشورهاي مختلف تک تک و به صورت یکجانبه و بدون هماهنگی با سـایر کشـورها صـورت پـذیرد. اگرچـه مـتن تعدادي موافقتنامه بین المللی تصویب گردیده بود ولی کشورهاي بسیاري بر این عقیده بودند که نیـاز بـه وجـود ارگانی دائمی است که بتواند سایر اقدامات را هماهنگ و بر آنها اضافه نماید. با توجه به این سابقه بر اساس کنفرانس بین المللی متشکله در ششم مـارس 1948 در ژنـو کنوانسـیون سـازمان دریانوردي مشورتی بین الدول به تصویب رسید و در سال 1958 لازم الاجرا گردید. بعدها توسـط 7 اصـلاحیه در سـالهاي 1964 ،1965 ،1975 ،1977 ،1979 و 1993 تغییراتـی در آن انجـام گرفـت. مهمتـرین ایـن تغییـرات افزایش یک رکن اصلی در رابطه با کمک هاي فنی بخصوص بـه کشـورهاي در حـال توسـعه و تغییـر نـام آن بـه سازمان بین المللی دریانوردي (آیمو) و در اصلاحیه 1993 افـزایش اعضـاي شـوراي آیمـو از 32 بـه 40 کشـور و ایجاد کمیته تسهیل می باشد. در حقیقت این سازمان بین المللی جزو یکی از آژانس هاي تخصصـی سـازمان ملـل متحد می باشد که بدواً ایجاد کنوانسیون را در سازمان ملل مورد تصـویب قـرار داده و سـپس بـه کنفـرانس بـین المللی ژنو سال 1948 واگذار شده است. این اولین ارگان بین المللی بود که صـرفاً اختصـاص بـه مسـائل دریـایی داشت.